(Parlimen, Selasa): Terlebih dahulu saya ingin berterima kasih kepada Speaker Dewan Rakyat kerana memberi kebenaran bagi usul tergempar yang berkenaan dengan pencemaran air busuk ammonia di Sungai Semenyih yang telah menyebabkan loji rawatan air di Semenyih terpaksa ditutup lebih daripada 12 jam pada 15 April dibuka untuk dibahas, kerana lebih kurang 2 juta penduduk di 239 kawasan telah menghadapi masalah pemotongan air, ini termasuk penduduk di Semenyih, Putrajaya, Cyberjaya, Bangi, Salak Tinggi, Tampoi, USJ, Pulau Meranti, Seri Kembangan, Petaling, Sepang dan KLIA.

Mengikut laporan akhbar, kandungan ammonia di Sungai Semenyih pada waktu itu telah mencapai tahap berbahaya, iaitu 4.8 miligram seliter berbanding 1.5 miligram seliter pada tahap normal. Pencemaran Sungai Semenyih adalah berpunca daripada air kotor (leachate) daripada pusat pelupusan sampah Sungai Kembong kepunyaan Majlis Perbandaran Kajang (MPKj). Sisa sampah yang mengandungi ammonia di pusat pelupusan sampah terbabit melimpah memasuki sungai akibat benteng tanah yang menghalang sampah memasuki sungai, runtuh ketika waktu hujan lebat.

Datuk yang di Pertua, ini bukan kali pertama di mana loji rawatan air di kawasan Lembah Klang terpaksa ditutup kerana pencemaran air sungai di Selangor, dan ini juga bukan kali pertama kita baca laporan di mana air kotor (leachate) dari tapak pelupusan sampah melimpah masuk ke sungai.

Pada 25 Februari 2006, iaitu dua bulan yang lepas,  kita baca perkara yang sama telahpun berlaku di Sungai Selangor apabila kandungan ammonia yang tinggi iaitu 9.2 miligram  seliter terdapat di sungai tersebut, menjadikan air dibekalkan kepada penduduk Lembah Klang berbau busuk selama tiga minggu, tetapi malangnya, perkara yang sama berulang sekali lagi dalam Sungai Semenyih kali ini.

Sekiranya kita baca laporan akhbar yang disiarkan dalam New Straits Times pada 16 April 2006, Pengarah Eksekutif Syarikat Bekalan Air Selangor Sdn Bhd Tan Sri Rozali Ismail berkata bahawa masalah pelimpahan masuk air kotor telahpun berlaku di Sungai Semenyih pada dua tahun yang lepas dari tapak pelupusan sampah yang sama. Beliau berkata syarikatnya menghantar satu laporan setiap dua bulan kepada Majlis Perbandaran Kajang dan beliau telahpun memberitahu kepada pihak berkuasa tempatan berkenaan dengan masalah ini, tetapi nampaknya tiada apa-apa tindakan diambil oleh Majlis Perbandaran Kajang mengenai masalah ini sehingga perlimpahan air kotor (leachate) dari tapak pelupusan sampah ke sungai berlaku sekali lagi.

Datuk yang Dipertua, kita juga terbaca bahawa tapak pelupusan sampah di Sungai Selangor dan Sungai Semenyih sebenarnya tidak mempunyai loji rawatan air kotor (leachate treatment plant). Soalan yang saya ingin tanya ialah, kenapakah ini boleh berlaku? Dalam kes pencemaran di Sungai Semenyih, sekiranya Syabas telahpun memberitahu pihak kerajaan tempatan tentang masalah perlimpahan air kotor ke dalam sungai, kenapakah Majlis Perbandaran Kajang tidak mengambil tindakan untuk menangani masalah ini dan mengelakkan pencemaran air sungai?  

Datuk yang diPertua, sebenarnya isu tentang pencemaran air sungai melibatkan beberapa pihak dan beberapa kementerian, dan kita telah menyaksikan percanggahan di antara agensi-agensi kerajaan ini. Dalam kes pencemaran air Sungai Selangor yang membekalkan air kepada 60% penduduk oleh tapak pelupusan sampah Bukit Tagar yang berlaku pada bulan Februari tahun ini, kita terbaca bahawa kerajaan Negeri Selangor dan  badan bukan kerajaan membantah tapak pelupusan sampah tersebut, tetapi Kementerian kerajaan tempatan dan perumahan menghendaki tapak pelupusan sampah itu diadakan demi menampung sampah-sarap di Lembah Klang, dan Jabatan Alam Sekitar meluluskan EIA tapak pelupusan sampah di Bukit Tagar tanpa menghirau bantahan dan amaran daripada pakar alam sekitar.

Pada September 2004, Kementerian Kerajaan Tempatan dan Perumahan berkata bahawa air kotor daripada tapak pelupusan sampah akan dirawat dan ia tidak akan mencemarkan air di Sungai Selangor, tetapi beberapa bulan kemudian, iaitu pada Februari tahun ini, air kotor dari tapak pelupusan sampah Bukit Tagar pun dialir keluar daripada paip air rumah-rumah di Lembah Klang. Selepas itu, Jabatan Alam Sekitar pula memberitahu kita bahawa tapak pelupusan sampah itu tiada perlengkapan rawatan air kotor dan ia merupakan pencabulan terhadap EIA yang diluluskan oleh mereka. Macam mana kerajaan boleh membenarkan tapak pelupusan sampah yang dikendalikan oleh syarikat KUB-Berjaya Enviro ini beroperasi tanpa memenuhi syarat EIA? Sekali lagi kita mendapati bahawa kerajaan tempatan tidak menjalankan tanggungjawabnya untuk memantau projek tapak pelupusan sampah tersebut supaya operator projek tersebut mengikut kehendak EIA. Kesalnya, tiada sesiapa dari agensi kerajaan memikul tanggungjawab dalam kes pencemaran air minuman dari Sungai Selangor ini.

Datuk yang diPertua, mengikut laporan yang disiarkan dalam New Straits Times pada 28 Mac 2006, ia melaporkan bahawa mengikut satu kajian yang dijalankan oleh 3 syarikat konsesi iaitu Alam Flora, Northern Waste Industries dan Southern Waste Management, kebanyakan daripada 144 tapak pelupusan sampah di negara kita diletakkan di kawasan yang sensitif dari segi alam sekitar, iaitu kebanyakan mereka berdekatan dengan sungai ataupun di kawasan simpanan air.  Selain itu, 87 daripada tapak pelupusan sampah ini beroperasi tanpa perlengkapan pengendalian sampah yang wajar.

Walaupun kita terbaca bahawa Kabinet telah menubuhkan satu jawatankuasa khas yang dipengurusikan oleh Timbalan Perdana Menteri untuk meninjau masalah ini, tetapi ini tidak dapat melegakan hati orang ramai di Lembah Klang kerana hujan lebat yang turun tiap-tiap hari ini besar kemungkinan akan mencetuskan perlimpahan masuk air kotor dari tapak pelupusan sampah ke dalam sungai kita dan mencemarkan air sungai kita sekali lagi.

Selain itu, isu pencemaran air di Sungai Semenyih telah mencetuskan kebimbangan orang ramai, khususnya penduduk di kawasan Semenyih tentang cadangan projek insinerator yang besar yang akan didirikan di kawasan Semenyih. Memandangkan Semenyih merupakan kawasan simpanan air yang penting bagi penduduk di Lembah Klang, mereka bimbang sekiranya apa-apa berlaku pada insinerator tersebut dalam masa yang akan datang, maka elemen dioksin berkemungkinan akan melimpah masuk ke dalam sungai kita dan merbahaya kepada kesihatan penduduk di Lembah Klang. Jadi saya berharap insinerator ini boleh dipindah jauh dari kawasan simpanan air ini.